Adam Ostrowski – Savonarola

Chłopiec był wątły, chudy i wyjątkowo brzydki. Wzrost mniej niż średni, oliwkowa cera, rude brwi, powieki stale opadające na oczy, wydatny nos, wąskie zaciśnięte wargi, które niezmiernie rzadko rozchylał zwykły dziecięcy uśmiech- to wszystko sprawiło, iż to nad wiek poważne dziecko chowało się właściwie samotnie. Jego rówieśnicy, zniechęceni nadmierną powagą Hieronima, nie usiłowali go wciągać w żadne gry dziecinne, spędzał więc większość czasu na gorliwej lekturze książek, których oczywiście nie brakło w domu uczonego dziadka.   źródło opisu: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976 źródło okładki: zdjęcie autorskie