Adam Romaniuk – Andrzej Urbanowicz. Splendor Solis 1999/2000

Andrzej Urbanowicz nie jest związany z tą tradycją sztuki nowoczesnej, którą określa się mianem poszukiwań formalnych, jego prace nie powstają w wyniku analizy dokonywanej według reguł abstrakcyjnej kodyfikacji koloru, formy i materii, ich wzajemnych zależności i kontaminacji. Chce by obraz zapisał się w wyobraźni jako coś o wiele głębszego, niż zespół takich czy innych form, o takiej a nie innej kompozycji, aby malarstwo nie sprowadzało swojego znaczenia do ‘zewnętrznej powierzchni’, a dalece bardziej wyrażało rozmaite stany duchowo-emocjonalne, przekazywało różne idee.
Publikacja zawiera teksty Henryka Wanieka, Marka Meschnika oraz tekst „Okazanie” Andrzeja Urbanowicza. Na końcu książki znajduje się kalendarium, spis wystaw oraz bibliografia.   źródło opisu: http://www.bwa.katowice.pl/p/194/andrzej_urbanowic…(?) źródło okładki: http://www.bwa.katowice.pl/p/194/andrzej_urbanowic…»