Adam Wiedemann – Z ruchem

Obrączka

ci których się kochało wydają się tacy
nieponętni jak pieniądz oddany sklepowej
z powrotem wprowadzony w obieg czyjeś palce
będą go znów dotykać obracać i pieścić
i nawet trudno pojąć czemu chcą go pieścić

zakupy też niszczeją nic nie świeci wiecznie
nawet słońce i księżyc zginęły bez wieści
oddal się gdzie nie zdążysz czeka na mnie człowiek
i patrzy niewidzący metro stacja pankow
czemu świecisz latarnio? czemu sikasz

na liść ten? ktoś tu przyjdzie i będzie chciał zjeść go

Berlin, 14.9.13   źródło opisu: WBPiCAK, 2014 źródło okładki: www.wbp.poznan.pl