Agata Bielik-Robson – Cienie pod czerwoną skałą. Eseje o literaturze

Tytuł tego wstępu, a poniekąd całej książki, mówi o kryptoteologiach literatury, dlatego też analogia religijna nie będzie tu całkiem od rzeczy. Zwolennicy skrajnej via negativa zabraniają mowić o Bogu ukrytym, deus absconditus, przekonani, że tylko najwyższe milczenie apofatyczne może nas zbliżyć do Niewyrażalnego. W swoim mniemaniu bronią oni czystości bóstwa, którego nie potrafi objąć żadne słowo, w rezultacie jednak ich Bóg, doskonale ukryty przed ludzkim wzrokiem, staje się stopniowo coraz bardziej obojętny; paradoksalną konsekwencją drogi negatywnej okazuje się utrata zainteresowania Nieludzkim Bogiem, tak bardzo odległym od świata ludzi, że właściwie nieobecnym, a za chwilę – już niebyłym jako, słowami Laplace’a, „niepotrzebna hipoteza”.

ze wstępu   źródło opisu: terytoria.com.pl źródło okładki: http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,1017.html