Agnieszka Kazała – Zegar z Miaukułką Agnieszka Kazała

Dziś chcę zaprezentować trochę niecodzienną recenzję, a raczej opinię, mojego 5- letniego wnuczka Michasia. Niedawno byliśmy w bibliotece i wypożyczyliśmy książkę Agnieszki Kazały ” Zegar z Miaukułką”. Co mnie jako dorosłego w niej urzekło? Na pewno treść, ciepła, spokojna, pełna dobroci, ale też i wspaniałe ilustracje, które wykonała autorka. Zafascynował mnie opis i rysunek dachów na starówce w Warszawie. Znam to miejsce, bo przez przypadek zobaczyłam je z okna pewnej kamienicy. Było pięknie, czerwone dachówki, kominy, z których leniwie sączył się dym. Patrzyłam, gdzie jest kotek, ale on był w książce Agnieszki Kazały. A oto prezentuję to, co powiedział mi mój wnuczek.”Wiesz, Babciu, podoba mi się historia o kotku. Lubię kotki. Miaukułka był samotny. I chodził po ulicach i było mu smutno. Ja nie lubię być smutny. A potem zjadł rurkę z kremem, ale nie miał mamy. Chyba mu się zgubiła. I poszedł do biblioteki i tam znalazł przyjaciół. I Licho, które wyskoczyło spod podłogi. A krasnoludki też spotkał wiesz? A Licho było obrażalskie. Ale kotek się nie obrażał tylko szukał obrazu, a ta lisica go schowała. I był cały w pajęczynach. Dasz mi mleczka, jak kotkowi? Kotki lubią mleczko. Miaukulka też lubi. Ja też.Umiesz powiedzieć Miaukułka? To łatwe. No to powiedz to słowo, babciu. – Michaś lat 5″. W domu mamy już kolejne książki tej autorki, zaraz po przeczytaniu podzielimy się z Wami naszymi wrażeniami.   źródło okładki: Wydawnictwo Złote Myśli

Wpis wyświetlony 6885 razy od 01.12.2022. Użytkownicy najczęściej szukali pliku PDF i DOC.