Agnieszka Kluba – Poemat prozą w Polsce

Poemat prozą wiódł dotąd w Polsce żywot utajony. Pozostawał formą
rozpoznawaną i podejmowaną przez nielicznych wtajemniczonych, zazwyczaj
znawców poezji francuskiej, która ten sposób pisania wynalazła w XIX
wieku. Dla pozostałych był czymś w pewnym sensie niewidocznym, nie dość
wyczuwalnym i nierzadko mylonym z innymi formami literackimi. O tym
nieodczytaniu zdecydowały także przewrotna, dyskretna i stroniąca od
pochwytności natura poematu prozą, celowa labilność tożsamości, mylenie
tropów, prowadzących zarówno do prozy, jak i do poezji, a może tak
naprawdę jeszcze gdzie indziej… „Proza poetów” – tak między innymi mówi
się o tej formie, ponieważ z zagadkowych powodów właśnie Ci, którzy
piszą wiersze, , odczuwają niekiedy potrzebę zwrócenia się ku prozie.
Tak jak dwudziestu czterech bohaterów tej książki, pierwszej monografii
poematu prozą w Polsce.
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras