Agnieszka Wesołowska – Ars Vitae

Nie wiem, jakie będą dalsze losy poezji Agnieszki Wesołowskiej: może ulec zapomnieniu, ale może też w odbiorze urosnąć i wtedy poloniści zaczną budować słowniki jej osobliwego języka, aby go objaśnić i wykorzenić, na ile to możliwe, spowijającą go tajemnicę.Jerzy Jarzębski fragment przedmowy