Agnieszka Zielińska – Ortodoksyjny heretyk. Myśl społeczno-religijna Andrzeja Towiańskiego

W książce udało się autorce połączyć wymogi warsztatu naukowego z barwnym, plastycznym opisem faktów, a interpretacjom zjawisk nadać charakter dociekań nieledwie detektywistycznych.
Znajdziemy tu odpowiedź na pytanie, dlaczego towianizm tak zafascynował czołowych poetów polskiego romantyzmu: Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Andrzej Towiański z groźnego heretyka staje się prekursorem ekumenizmu, z ciemnego mistyka człowiekiem, który rozumiał, że Kościół stać musi nie siłą duchowieństwa, ale wiernych, wreszcie prekursorem dialogu między chrześcijaństwem a judaizmem, nauczycielem duchowego doskonalenia jednostki.
Andrzej Fabianowski

Przez lekturę tekstu przebrnąłem nie bez przyjemności, a nawet ku swemu pożytkowi. Autorka zademonstrowała w niej sprawny, wielokierunkowy warsztat badawczy, dobre, noszące znamiona zaawansowanej erudycji, opanowanie literatury przedmiotu, godną pochwały inwencję interpretacyjną, umiarkowany, acz stanowczy temperament polemiczny. Podjęła temat stale ważny dla polonistyki i humanistyki, dla kultury polskiej.
Marek Piechota

Andrzej Towiański, jego krąg, jego wpływ, były czymś tak niezwykłym, że mało jest obiektywnych analiz jego poglądów. Głos mają zwykle albo zaciekli przeciwnicy, albo pełni pasji wielbiciele. Dlatego jestem wdzięczny za tę pracę, jako krewny Ferdynanda Gutta.
Tomasz Gutt   źródło opisu: Okładka