Albert Camus – Sprawiedliwi

W notatkach Alberta Camusa pierwsza wzmianka o planowanym utworze poświęconym eserowcom pojawia się w zapiskach z czerwca 1947. Pisarz wspomina wówczas o utworze poświęconym Iwanowi Kalajewowi obok planowanych dzieł związanych tematycznie z problemem buntu. Camus już wcześniej rozważał jednak problem morderstw dokonywanych z powodów ideologicznych, co uważał za kluczowy problem do rozważenia w kontekście refleksji nad buntem. W tym czasie zaczął bliżej zapoznawać się z historią rosyjskich radykalnych ruchów lewicowych. Materiał uzyskany w ten sposób wykorzystał nie tylko przy pracy nad Sprawiedliwymi, ale i w eseju Człowiek zbuntowany, który powstawał równolegle z dramatem.   źródło opisu: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sprawiedliwi