Aleksander Krawczuk – Ostatnia olimpiada

W „Ostatniej olimpiadzie” autor opisuje czas ostatniej olimpiady starego świata, czas przełomu. Koniec nie tylko odbywających się od ponad tysiąca lat igrzysk, ale i starożytności, a z nim – przemianę oblicza Europy. Krawczuk, wyborny znawca i miłośnik antyku, stawia tezę – i szeroko ją uzasadnia – że właśnie lata ostatniej olimpiady, a nie kres cesarstwa na Zachodzie, są końcem starożytności i początkiem mroków średniowiecza. Łącząc koniec igrzysk olimpijskich z radykalnymi przemianami na naszym kontynencie, autor wskazuje Grecję jako źródło tego wszystkiego, co określa się mianem europejskości.   źródło opisu: Ossolineum, 1976 źródło okładki: zdjęcie autorskie