Aleksander Stpiczyński – Wbrew wyrokowi losu

Z okładki:
Major kawalerii Aleksander Stpiczyński, „Lückner”, „Wilski”, oficer wywiadu ofensywnego, po kampanii wrześniowej znalazł się we Francji. Stąd w kwietniu 1940 r. jako emisariusz Naczelnego Wodza zostaje skierowany do Kraju. Czynny jest w Komendzie Głównej ZWZ – AK. W drugi dzień czwartych wojennych świąt Bożego Narodzenia (1942) udaje się w misji specjalnej w podróż Warszawa – Paryż z zamiarem dotarcia przez Hiszpanię, Gibraltar do Londynu. W Pirenejach zabrakło szczęścia. Obóz w Compiègne, więzienie w Metzu i – jak się bardzo chce – to szczęście powraca.

Ucieczka zza krat udaje się, lot samolotem RAF z okupowanej Francji do Anglii – też. Potem cichociemne lądowanie ze spadochronem w Kieleckiem, walki partyzanckie w 2. Dyw. AK i znów pech – aresztowanie w Krakowie w wigilię Wigilii szóstych wojennych świąt. Skończyło się wędrówkami po obozach ze straszliwym Mauthausen w epilogu.

Autorowi nie jest obca twórczość literacka. Proponowane Czytelnikowi wspomnienia (drukowane zaraz po wojnie w prasie polonijnej) zostały napisane z zachowaniem dystansu do własnych przeżyć, w wartkim tempie, z dbałością o kulturę słowa. Nie ma w nich nic z fabularyzacji fikcyjnej, zresztą niepotrzebnej, bo wiele z tego, co spotkało Autora, obfitowało w niezwykłe napięcia.