Aleksander Ziemny – Oda do głupoty

O satyrze Ziemny powiada: „Jeżeli poetą się bywa, to satyrykiem tym bardziej. Nie ma , jak myślę, większego nieporozumienia aniżeli metodyczne wypełnianie rubryk satyrycznych; wyizolowany komizm przestaje być natychmiast komiczny. Śmiem myśleć, że satyra to nie zabawny pomysł z fajną pointą, nie ciskanie gromów na pojedyncze przywary, ale dość istotna część ogólnego dramatu, jeden z wielu, przenikających się wzajemnie sposobów widzenia, może więcej – sposobów rozumienia świata.”   źródło opisu: Wydawnictwo Iskry, 1975 źródło okładki: Zdjęcie autorskie