Amanda Eriksson – Czarne życie

Pewnego dnia dziadek znalazł w piwnicy nieżywą mysz. Z pudełka na zapałki zrobiliśmy
trumnę, a ja pomalowałam elegancki kamień nagrobny.
Zaprosiłam wszystkich na pogrzeb – Emmę, Mateusza, mamę, tatę, babcię i dziadka. Było
wspaniale, ale mi i tak zrobiło się smutno. Jak strasznie jest umierać, pomyślałam.
– Wiesz – powiedział dziadek. – Niektórzy wierzą, że po śmierci idziemy do nieba albo rodzimy się na nowo. Jako inni ludzie. Lub jako zwierzęta.
– No to ja chcę być dzikim koniem w Mongolii – odpowiedziałam.

„Czarne życie” to ostania część znakomitej trylogii Amandy Eriksson.
Zobacz: „Inne życie” , „Różowe życie”.   źródło opisu: Ene Due Rabe, 2012 źródło okładki: http://www.eneduerabe.eu/index.php/ksiki/370-czarne-ycie-nowo