Andrea Camilleri – Pensjonat „Ewa”

Pensjonat „Ewa” to dom publiczny w sycylijskim miasteczku Vigàta.
Główny bohater powieści, młody człowiek o imieniu Nenè, spędza tam długie godziny, żeby słuchać zwierzeń prostytutek, w nadziei, że opowieści tych doświadczonych kobiet nauczą go życia. Są lata czterdzieste XX wieku, na Sycylii trwa wojna, dzieją się rzeczy straszne, lecz chłopak nieoczekiwanie zaczyna ulegać jakiejś nieznanej sobie, niepojętej sile, która sprawia, że wszystko, co dotąd było dlań ważne, traci znaczenie na rzecz nowego obiektu jego pasji. Pasji, którą jest miłość.
Kryptoautobiograficzna opowieść z lat dorastania, utrzymana w klimacie pokrewnym filmom Felliniego czy Tornatore opowiada o dzieciństwie i okresie dojrzewania w czasach faszyzmu i wojny. Camilleri użyczył swojemu bohaterowi zdrobniałej formy imienia, jakim nazywano go w dzieciństwie.
Powieść „Pensjonat »Ewa«” pokazuje – zdaniem krytyków – niewyczerpane możliwości, jakie kryją się jeszcze w talencie popularnego pisarza.