Andreï Makine – Francuski testament

…Tak, do dzisiaj przytrafia mi się, że podczas ożywionej rozmowy po francusku nagle przypominam sobie daleki dzień, spędzony nad brzegiem ginącej w stepie rzeczki, i znów ogarnia mnie zdziwienie na widok siwiejącej damy o wielkich, spokojnych oczach i jej wnuka, którzy najprościej w świecie gawędzą po francusku w sercu pustej równiny, spalonej słońcem i bardzo rosyjskiej w swoim nieskończonym osamotnieniu… Ponownie widzę tamtą scenę i, zaskoczony, że mówię po francusku, zaczynam plątać się, bełkotać… Rzecz zdumiewająca, a raczej zupełnie logiczna: zdaje mi się, że w podobnych momentach, miotając się między dwoma językami, widzę i czuję bardziej intensywnie niż kiedykolwiek. Książka jest autobiografią Rosjanina, urodzonego w latach pięćdziesiątych, którego babka, Francuzka, żyje na dalekiej Syberii i opowiada mu historię swojego życia.