Andrzej Kłopotowski – Moja wojna. Wspomnienia ostatniego dowódcy ORP „Dzik”

…) Dwadzieścia dwa rozdziały – poprzedzone wstępem i zgrupowane w czterech częściach – będące w swej istocie krótkimi, samodzielnymi opowiadaniami. Zdolność do przedstawiania ważnych spraw, podniosłych uczuć i ciężkich przeżyć oszczędnym słowem, a jednocześnie z bardzo wymowny sposób jest dużą zaletą Autora. Umiejętnie posługuje się tekstami kolegów: Anglika – dla przedstawienia, jak boleśnie polskie załogi przezywały wyniki konferencji jałtańskiej, dowódcy ścigacza – dla pokazania specyfiki działań jednostek krańcowo różnych od okrętów podwodnych, czy też Bolesława Romanowskiego, którego wiersz jest peanem życia, koleżeństwa i młodości. Całość zamyka suche sprawozdanie z patrolu na Morzu Śródziemnym, podane ściśle wg dziennika działań okrętu. (…)

Z Przedmowy kadm. w st. spocz. Henryka Piertuszkiewicza   źródło opisu: FINNA, 2002 źródło okładki: http://www.finna.com.pl/