Andrzej Walter – Miłość

Kolejny album „Miłość” podtrzymuje zachwyt przede wszystkim miłością i jest wyrazem — jak napisałam w pomieszczonym tam posłowiu — „podróży do krainy poetyckiej prawdy”. Szuka jej autor przekonany w pełni o możliwości dotarcia do istoty, uchwycenia w trakcie stawania się. Dociera do niej poprzez sztukę chwytania życia w słownym obrazie, definicji uczuć, w tym miłości w szerokim ujęciu. Bo nie tylko o miłość do kobiety mu chodzi, także do Stwórcy świata i człowieka — przede wszystkim bliźniego i w tym jest najbliższy ideałom chrześcijańskim. Na równi z miłością do Boga i człowieka liczy się miłość do życia, istnienia, sztuki, piękna, które tkwi w człowieku, jego otoczeniu i działalności, że najbliższą prawdą miłości jest bezinteresowność, altruizm, widzenie Boga i siebie w drugim człowieku. Podmiot poezji Andrzeja Waltera należy do analityków, szuka wzajemnych zależności, pragnie dosięgnąć sedna pojęć i zjawisk, ich złożoności i różnorodności. I dodajmy — w nieuchwytności Dobra i Piękna poezji. Bo na te dwa pojęcia wskazywał Norwid, uważając je za najważniejsze. Postępuje jak analityk. Bo tylko on potrafi przez lotne piaski dotrzeć do twardego podłoża, nie tracą sił i zapału w zgłębianiu dostrzeżonych problemów.   źródło opisu: http://www.walter.proinfo.pl/ źródło okładki: http://www.walter.proinfo.pl/