Andrzej Wójcik – Owidiusz. Poezje znad Morza Czarnego

Tom II „Rzymskiej literatury wygnańczej u schyłku republiki, początków pryncypatu i wczesnego cesarstwa” jest poświęcony Owidiuszowi, rzymskiemu poecie, przede wszystkim jako autorowi dwóch zbiorów wierszy w metrum elegijnym: „Tristia” („Żale”) i „Epistulae ex Ponto” („Listy z Pontu”) ułożył je na wygnaniu w Tomis nad Morzem Czarnym (Pontus Euxinus) w latach 8-16 po Chr. Poezje Owidiusza-zesłańca stoją u początków bogatej tradycji literatury wygnańczej. Sam tytuł zbioru jego elegii, „Tristia”, okazał się atrakcyjny dla poetów jako znamienny odsyłacz do archetypu (por. np. „Tristia” K. Janickiego, A. Puszkina, O. Mandelsztama, J. M. Rymkiewicza). Okazał się przydatny badaczom, którzy wykorzystują go jako nazwę gatunkową dla cyklu utworów poetyckich wyróżniających się nostalgicznym nastrojem smutku i przygnębiającą treścią   źródło opisu: Fragment wstępu (s. 7) źródło okładki: własne