Andrzej Wójcik – Problematyka literacka w twórczości Horacego

W złotym wieku literatury łacińskiej, który czasowo pokrywa się z czterdziestoletnim okresem rządów Augusta, poezja nie tylko pięknie rozkwitała w kołach literatów, lecz budziła również żywe zainteresowanie w całym społeczeństwie. Podzielały je tzw. najwyższe czynniki polityczne, co miało niewątpliwie wpływ na szerzenie się mody na pisanie, słuchanie i dyskutowanie o poezji. Na tle tak świeżo rozbudzonych zainteresowań, wobec rywalizujących grup literackich, przy akompaniamencie polemik głos Horacego rozbrzmiewał pełnią aktualności, ilekroć w wierszach wypowiadał się na temat literatury. Były to wypowiedzi urywkowe, niepełne, oświetlające na moment wybrany problem, który autor wnet porzucał, nieraz po to, aby znów doń powrócić, lecz z inną już intencją. Ponadto metaliterackie uwagi i spostrzeżenia Horacego zajmowały szczególną pozycję w strukturze utworów.   źródło opisu: Fragment książki (s. 3)