Andrzej Zwoliński – SPIRYTYZM – rozmowy z duchami

Sztuka wywoływania duchów zmarłych i chęć komunikowania się z nimi praktykowana była już w starożytności. W legendach, podaniach i kronikach pozostał szereg opisów tajemniczych zjawisk związanych z obecnością duchów zmarłych.

Pewnego dnia mój kolega z laboratorium zwrócił się do mnie z propozycją, żebym poszedł na seans spirytystyczny.(…) W ciemnym pokoju znajdującym się pośrodku mieszkania, a więc z dala od zgiełku ulicznego, jedynym oświetleniem był ekran fosforyzujący leżący na stole, dokoła którego uczestnicy seansu siedzieli trzymając się za ręce, tworząc „łańcuch”. Medium zasnęło; na początku promienie świetlne ukazywały się co chwilę, dało to odczuć powiew wiatru z zapachem kwiatów pomarańczy, następnie ukazał się kapłan aryjski, który podniósł mnie na chwilę z krzesła. Pojawiły się postacie bohaterów, np. Włoch Batitsti, stracony przez Austryjaków w czasie okupacji Północnych Włoch w latach sześćdziesiątych XIX w. Ekran świetlny wylatywał w powietrze i oświetlał zjawy. Następnie efekty zaczynały słabnąć, znów pokazywały się promienie świetlne, wreszcie medium się obudziło. Teofil Modrzejewski poszedł odpocząć, wszyscy uczestnicy rozeszli się odczuwając osłabienie, szczególnie następnego dnia. Była to reakcja po seansie, w którym każdy z uczestników dawał z siebie część energii. Było to duże przeżycie (oświadczenie prof. dr hab. Tadeusza Urbańskiego na początku 1984 r. w jednej z publikacji Polskiej Akademii Nauk).