Anna Musiał – Pandemonium

Powidok tych wierszy pozostaje przed oczyma na długo. Unosi się jak czarne, odwrócone niebo, ale też przechadzające się między wersami, nie chodzimy po raju. Poruszamy się poetyckim imaginarium, gdzie więcej jest cieni, zjaw i mar, aniżeli rzeczywistości wspaniale rozkwitającej materii. Poetka (stawiając sprawę wprost i nieco banalnie) penetruje krainę zmarłych, świat ciemności. Tym właśnie jest pandemonium, które staje się tematem jej wypraw lirycznych.   źródło opisu: http://bonito.pl/k-1302711-pandemonium źródło okładki: http://static.bonito.pl/pokaz_obrazek.php?url=aHR0…»