Anna Wierzbicka – Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne

Jedną z myśli przewodnich tej książki jest założenie, że słowa mają znaczenia i że znaczenia te można wyrazić za pomocą (innych) słów. Jeśli nie robiono tak w przeszłości (jeżeli na przykład nie robili tego orędownicy „cech” i „znaczników” semantycznych), to nie dlatego, że jest to niemożliwe (bo słowa nie mają stałych znaczeń), lecz dlatego, że objaśniające znaczenia, stosotwano niewłaściwą metodologię.

Oczywiście znaczenia ulegają zmianom, znaczenie słowa może być także różne w zależności od dialektu, socjolektu lub „pokoleniolektu”, stopniowa jest jednak nie zmiana semantyczna jako taka, lecz jej rozpowszechnianie się (jedno znaczenie może znikać, drugie się rozszerzać, ale oba te znaczenia są określone, a różnica między nimi wyraźna). W każdej społeczności językowej znaczenia są wspólne dla jej członków. Takie same dla wszystkich członków pewnej społeczności znaczenia stanowią podstawę komunikacji i podporę kultury; w dużej mierze to dzięki nim kultura może być przekazywana z pokolenia na pokolenie.