Anne-Lise Boge – Wyrzuty sumienia

Mali czuje, że brzemię grzechów, jakie dźwiga, staje się coraz cięższe. Wciąż wraca myślami do Siverta, który nie odzywa się do niej od dłuższego czasu. Dlatego z ulgą przyjmuje możliwość wyjazdu do Trondheim na spotkanie z Martinem Bakkenem, który zamówił u niej wielki kilim do kościoła w Lademoen…

„- Jedź ze mną – wyszeptał gorączkowo. – Dam ci wszystko.
Mali wyrwała mu się i odskoczyła w tył tak gwałtownie, że z hukiem trafiła w ścianę. Zabolały ją plecy.
– Te same słowa kierował diabeł do Chrystusa, kiedy go kusił – powiedziała. – Jakim ty jesteś człowiekiem, że miałbyś odwagę zniszczyć życie całej rodziny?
– Ale ja ciebie pragnę – wyznał prawie niedosłyszalnie. – Nigdy niczego nie pragnąłem bardziej niż ciebie. To ciebie kochałem przez całe życie, nie wiedząc, kim jesteś. Kiedy tylko cię zobaczyłem, zrozumiałem od razu. To ty i ja jesteśmy sobie…
– Ty wiesz tylko, co ci się podoba, i co chciałbyś mieć – odparła Mali krótko. – I chcesz kupić to, czego pragniesz! A ja wiem wszystko o tym, co się dzieje, kiedy ktoś myśli, że może sobie kupić drugiego człowieka – dodała”.