Anne Swärd – Lato polarne

„Debiut Anne Swärd to mroczne i poetyckie opowiadanie o rodzinie, która rozbija się na kawałki, a powodem rozpadu jest nie nienawiść, ale miłość”.
Justyna Czechowska

„Opowieść ta jest antysagą, bowiem budowana z łat, przeszywana, pruta i tkana na nowo przez wymieniające się punkty widzenia, zmienia kolor pod światło i rozpada się na naszych oczach. Nic tu nie może przyrastać – ani ściegi, ani pamięć, ani rodzinna tkanka; bohaterowie żyją z dala od czasu świętego i z dala od czasu świeckiego, w surowym, monochromatycznym pejzażu północy”.
Joanna Wajs

„…wraz z tym debiutem szwedzka literatura została obdarowana głosem pisarskim, którego warto słuchać”.
Eva Johansson, „Svenska Dagbladet”

„Czyżby Kaj była metaforą nieuchronności, przeznaczenia, losu? Z książki emanuje nastrój jakiegoż niepojętego niepokoju. Niepokoju, który jest poukładany i sterylny, i przez to jeszcze bardziej dokuczliwy. To jakby wołanie o szarość w tej czarno–białej układance. Jakby za chwilę miało się coś wydarzyć. Coś, nad czym nie zapanuje autorka, bohaterowie i czytelnik. (…) Autorka jest doskonałym obserwatorem, jej spostrzegawczość jest poetycka, dzięki czemu tworzy opowieść w opowieści, którą opowiadają detale, drobne gesty, ułamki sekund. Z tych niepozornych szczegółów powstaje przejmująca opowieść o potrzebie miłości. Niewidzialnej sile, która być może jest potężniejsza od tego, co racjonalne. I właśnie ta potrzeba miłości wciąż pozostaje zaskakującą zagadką, wyłaniając się z jakiejś nie do okiełznania głębi egzystencji, być może z głębi morza, nad którym rozgrywa się akcja książki…”.
Ewa Sonnenberg

[Wydawnictwo Czarne, 2007]   źródło opisu: http://czarne.com.pl/ źródło okładki: http://czarne.com.pl/