Antonije Žalica – Ślad smoczej łapy

Przeczytałam wiele książek o wojnie w byłej Jugosławii, ale tą natychmiast po lekturze zaczęłam tłumaczyć, bo w niej żyje duch Sarajewa. Są tu wszyscy mieszkańcy miasta-symbolu – Muzułmanie, Serbowie i najmniej liczni Chorwaci, i są oni po wszystkich stronach frontu – z wyboru, zbiegiem okoliczności, „z musu” – we wszystkich formacjach, w wojsku i w paramilitarnych bandyckich oddziałach. Ale przede wszystkim bohaterami książki są zwykli ludzie pomagający sobie nawzajem. Žalica pokazuje, jakim zaskoczeniem był dla nich nacjonalizm – najpierw objawił się w dowcipach, z których słynie Sarajewo, a dopiero potem w „śladzie smoczej łapy”. Jednego w książce nie ma – nie ma nienawiści i pogardy.
Magdalena Petryńska   źródło opisu: Fundacja, 1999 źródło okładki: Zdjęcie autorskie