Barbara Adamczyk – Dzieci ulicy w Polsce i na świecie

Jest to obszerna (…) pozycja naukowa wpisująca się w naukowy dyskurs o
zjawisku dzieci ulicy, jego różnych obszarach i płaszczyznach, które
systematycznie potrzebują uaktualnień oraz rzetelnego spojrzenia
badawczego (…). Autorka zjawisko dzieci ulicy definiuje głównie poprzez
uwzględnienie funkcji ulicy, wieku dziecka i dysfunkcjonalności
podstawowych środowisk wychowawczych dziecka: rodziny i szkoły. (…)
Zwraca uwagę na rolę strukturalnych predykatorów przyczyniających się do
ucieczki dzieci na ulicę. Podkreśla destrukcyjne następstwa migracji
zarobkowych rodziców. Zwraca uwagę na zjawisko anomii towarzyszące
przemianon społeczno-ekonomicznym, kulturowym i przestrzennym, które
również sprzyja pogłębianiu się problemów młodych ludzi.

Całość recenzowanej monografii dopełniają uogólnienia i wnioski. Jest to
bardzo inspirująca część pracy. Uzyskane wyniki przeprowadzonych badań
mogą przyczynić się do zerwania pewnych stereotypów dotyczących zjawiska
dzieci ulicy. Autorka postuluje konieczność prowadzenia dalszych badań,
głównie uwzględniających korelacje pomiędzy poszczególnymi czynnikami
etiologicznymi w procesie stawania się dzieckiem ulicy. Zwraca także
uwagę na konieczność uwzględniania tych przyczyn w pracy z dziećmi
funkcjonującymi w środowisku ulicy.

Z recenzji dr hab. Anny Fidelus, prof. UKSW
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras