Barbara Chomko – Kącikowe rozmyślania

” Kiedyś w jednym wierszu napisała, że poszukiwanie Piękna wymaga dużego wysiłku. Komuś może się wydawać, że takie wyznanie jest banalne. Ale tak nie jest. Zwłaszcza, kiedy uświadomimy sobie, że to Piękno jest synonimem tych cech, które charakteryzują człowieczeństwo. Począwszy od miłości dotykającej najbardziej intymnych zakamarków duszy, po miłość bliźniego. To Piękno jest również przypowieścią o bólu, tym indywidualnym, i tym który dotyka innych.
W „Kącikowych rozmyślaniach” nie ma miejsca na egotyzm, jest za to miejsce na współczucie. Bo przecież, żeby dostrzec tragedię czy bezradność drugiego człowieka, trzeba umieć pokochać siebie. Co wcale nie znaczy, że należy akceptować swoje słabości.”
Redaktor A. Żmuda   źródło opisu: Kącikowe rozmyślania – str. 7 źródło okładki: http://ksiegarnia.pwn.pl/produkt/92744/kacikowe-rozmyslania.html