Barbara Skarga – Ślad i obecność

Czy obecność jest czymś cennym? A może nieodzownym? Jak poznać, jak zrozumieć innego człowieka? Jak szukać śladów, które by prowadziły do kogoś drugiego?

W 10 esejach składających się na wspólną całość autorka podejmuje tematykę podstawowych zagadnień filozoficznych. Czyni to w dialogu z klasykami – Arystotelesem, Heglem, Husserlem, Leibnizem, Heideggerem i Lévinasem oraz myślicielami, którzy się klasykami dopiero stają – Derridą, Tischnerem i Kołakowskim. Dyskusja, partnerska w swym charakterze, prowadzi ku wypowiedziom, które konsekwentnie budują stanowisko filozoficzne Skargi.

Autorka staje w obronie metafizyki, myślenia filozoficznego, wolnego, otwartego, skazanego na paradoksy, w obronie rozumności i rozumienia, bogactwa ukrytego w pojęciu zabijanym nieraz przez definicje. Broni też obecności nierozłącznie związanej ze śladem, broni dobra, godności i dumy człowieka.

Boję się takiego świata, w którym umarłaby człowiecza duma, albowiem wraz z nią zanikłoby uznanie dla godności ludzkiej, godności nie tylko artystów, myślicieli, twórców kultury, ale przede wszystkim zwykłego szarego człowieka.

Autorka w swej książce zaprasza do refleksji nad kondycją i myśleniem człowieka.