Carlo Collodi – Pinokio

„Jak dziś czytać Pinokia? Tak już zaczytanego i przerobionego na filmy, spektakle, parki rozrywki i długopisy z długimi nosami. Odpowiedź wciąż jest jedna i najprostsza: czytajmy Pinokia wielokrotnie. Włosi lubią mawiać – z właściwą sobie dumą z tego, co włoskie – że to najczęściej czytana niereligijna książka. Nie ma w tym wiele przesady, bo do Pinokia lubimy wracać. Długonosego wypada znać. Ale kusi nie tylko on sam – kuszą też te spotkania z zastępami baśniowych postaci, które Collodi dawkował czytelnikom pisma Giornale per i bambini [Dziennik dla dzieci]. Kusi, ciekawi, a czasem przeraża tłum dziwaków i stworów, w których rozpoznajemy przyjaciół z dzieciństwa, przechodniów i wróżki dnia codziennego. Czytajmy wielokrotnie – to dobre antidotum na Krainę Zmyślnych Pszczół, w której coraz szybciej się uwijamy”.
– z posłowia dr. Katarzyny Foremniak, Uniwersytet Warszawski   źródło opisu: www.vesper.pl źródło okładki: www.vesper.pl