Cezary K. Święcki – Kultura piśmienna w Polsce średniowiecznej. X-XII wiek

Przedmiotem monografii Cezarego Święckiego jest całość tekstów wczesnośredniowiecznych w Polsce z obszaru literatury pięknej i z zakresu literatury stosowanej (użytkowej). Autor ukazał bogactwo wczesnego średniowiecza w Polsce, odsłonił mnogość rękopisów i ksiąg, prześledził zasoby bibliotek, wskazał ówczesną literaturę piękną, ale docenił też obfitość literatury stosowanej. Książka dowodzi, jak bogata i ściśle związana z Zachodem była ta najdawniejsza kultura polska. Autor skupia się na wczesnośredniowiecznej „kulturze pisma” wyłaniającej się ze świadectw mistrzów pędzla, dłuta i pióra. Pasja badawcza i pietyzm, z jakim pochyla się pisarsko nad pamiątkami wczesnośredniowiecznej sztuki polskiej, godne są nie tylko najwyższego uznania, ale też udostępnienia szerokiemu kręgowi czytelników. Przejrzysta kompozycja jest z całą pewnością niekwestionowaną zaletą książki, a dopełnieniem – koniecznym w pracy naukowej – jest indeks osób i streszczenie w języku obcym (tu: w języku niemieckim), a nade wszystko bibliografia podmiotowa (źródła rękopiśmienne i drukowane) oraz przedmiotowa (opracowania). Książka dla studentów, badaczy, nauczycieli, humanistów-pasjonatów.   źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras