Claudio Magris – Dunaj

Autor posługuje się różnymi gatunkami, łącząc je umiejętnie w swoisty dziennik podróży: esejem, reportażem, szkicem literackim. Miejsca, które przemierza – od źródeł Dunaju do ujścia, a więc od Niemiec do Rumunii – są w głównej mierze pretekstem do refleksji nad zaginioną Atlantydą, ową „Mitteleuropą” zdolną połączyć rozmaite elementy kulturowe i etniczne w odrębną całość, gdzie spotykały się i współżyły wpływy Wschodu i Zachodu.