Czesław Michniak – Recepta na przyjaźń

Czesław Michniak- prozaik, publicysta. Do roku 1953 związany z Kielcami, od 1954 mieszka i tworzy w Poznaniu. W latach 1936-1946 ( z wojenną przerwą ) studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Tamże ukończył Szkołę Nauk Politycznych im. Karola Huberta Rostworowskiego. Po wojnie pracował jako dziennikarz w „Słowie Ludu” w Kielcach, potem w Poznaniu w „Głosie Wielkopolskim”, „Tygodniku Zachodnim” i w „Gazecie Poznańskiej”. Autor opowiadań i powieści, opublikował m.in. książki „Drewniane skrzydła” (Warszawa 1956), „Śmierć prezesa” (Poznań 1966), „Mgła” (Poznań 1971), „Romans na medal” (Warszawa 1973), „Twarz” („Twórczość” 1980, Kraków 1980), „Podrygi albo Zamęt w Głowie” (Łódź 1981), „Lanie wosku” (Poznań 1981), „Piknik pod gilotyną” (Poznań 1984), „Błagam towarzysza o litość” (Poznań 1989), „Hivek moja miłość” (Poznań 1993), „Czeska Odyseja” (Poznań 1999). Za granicą debiutował w almanachu „Liebe 1963” (Monachium 1963). Członek dawnego Związku Literatów Polskich, obecnie w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich.   źródło opisu: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, 2004