Daniel Friebe – Eddy Merckx. Kanibal

Z tej książki dowiecie się, że kolarstwo to specyficzny sport, w którym zawodnik może przejechać na rowerze tysiące kilometrów i przez całą swoją karierę nie wygrać ani jednego wyścigu.

Co w takim razie decyduje o tym, że ktoś inny wygrywa ich ponad 500? Pojemność płuc, długość kości udowej, pomoc kolegów z grupy, czy może coś zupełnie innego?

Przedstawiamy historię Eddy’ego Merckxa – gwiazdy światowego kolarstwa, jednego z najbardziej charyzmatycznych i utytułowanych zawodników w historii tego sportu. Fascynująca książka o pasji, nienasyceniu sukcesem, o głodzie „pożerania” tytułów i rywali na trasach kolejnych wyścigów.

Książka o Kanibalu.

Belg Eddy Merckx, jeden z najwybitniejszych kolarzy w historii, miał na początku kariery tak poważne problemy z sercem, że nigdy nie powinien ścigać się na rowerze – twierdzi włoski kardiolog w wydanej właśnie biografii słynnego sportowca.

Książka „Eddy Merckx, The Cannibal”, pióra Brytyjczyka Daniela Friebe, zawiera sensacyjną tezę: słynny kolarz przez całą karierę startował nieświadomy śmiertelnego niebezpieczeństwa, którego źródłem była wada serca. Pięciokrotny zwycięzca Tour de France był zaskoczony postawioną w książce tezą. – Zawsze wiedziałem, że mam szczególnie duże serce. Wiem także, że w rodzinie mojego ojca często występowały problemy kardiologiczne. Ojciec i stryjowie zmarli w młodym wieku – powiedział Merckx.

Eddy Merckx jest przez wielu fachowców uważany za najwybitniejszego kolarza w historii, nieporównywalnego z dzisiejszymi mistrzami, ponieważ wygrywał zarówno długie wyścigi wieloetapowe, jak i klasyki. Nazwano go „Kanibalem” ze względu na charakteryzującą go „żarłoczność” na sukcesy i „pożeranie” rywali. Najważniejsze jego triumfy to: pięć zwycięstw w Tour de France (w okresie od 1969 do 1974), pięć w Giro d’Italia (w latach 1968-1974), jedno we Vuelta a Espana (1973), cztery tytuły mistrza świata (jeden zdobył jako amator, trzy jako zawodowiec), siedem zwycięstw w Mediolan-San Remo, pięć w Liege-Bastogne-Liege i trzy w Paryż-Roubaix.   źródło opisu: http://www.venividivici.com.pl/ źródło okładki: http://www.venividivici.com.pl/