Daniił Granin – Mój lejtnant

„Mój lejtnant” – to nie kolejny obraz wojny z zwycięskimi marszami i bohaterskimi wyczynami. To spojrzenie na sowiecką wojnę ojczyźnianą od wewnątrz, nie z pozycji generałów i marszałków, lekką ręką wysyłających do piekła całe armie, lecz z okopów i transzei. Na tle potworności wojny autor daje możliwość zwierzenia się zwykłemu lejtnantowi, jednemu z tych, o śmierci których oficjalne komunikaty zawiadamiały, jak o „nieznacznych stratach w walkach lokalnych”.

Na stronach książki żyją każdy swoim życiem dwie różne postaci: jeden młody – impulsywny, zuchwały, romantyczny, i drugi – mądry, znający wartość życia i potrafiący przeciwstawiać się okolicznościom. I każdy ma swoją rację…

Ta niezwykle prawdziwa i wzruszająca książka w większości oparta jest na wspomnieniach autora i jest jego swoistym rozrachunkiem z wojenną młodością, ideałami, wiarą w świetlaną przyszłość.

„Mój lejtnant” w 2012 został uznany za najlepszą książkę w rosyjskim konkursie literackim „Bolszaja Kniga”.

„Nie chciałem pisać o wojnie, miałem inne tematy, lecz moja wojna pozostawała nietkniętą, była jedyną wojną w historii drugiej wojny światowej, która toczyła się dwa i pół roku w okopach – przez 900 dni blokady. Żyliśmy i walczyliśmy w okopach, chowaliśmy poległych, przeżyliśmy tam najcięższe chwile swego życia”.

D. A. Granin   źródło opisu: Wydawnictwo Inicjał, 2013 źródło okładki: http://www.inicjal.com.pl