Dariusz Rosiak – Wielka odmowa. Agent, filozof, antykomunista

W maju 2008 roku do Kapituły Orderu Orła Białego wpłynął wniosek o nadanie ojcu Krąpcowi tego najwyższego polskiego odznaczenia. Andrzej Gwiazda był wówczas jednym z członków kapituły.
– Atmosfera wokół tej propozycji była niepewna, w kapitule nie było jednogłośnej zgody – mówi, pytany, dlaczego orderu nie przyznano. Ale pamięć go zawodzi, nie chce konfabulować.
Drugi wniosek wpłynął w 2011 roku. I tym razem kapituła nie podjęła inicjatywy i nie wystąpiła do prezydenta z formalną propozycją przyznania Mieczysławowi Krąpcowi Orderu Orła Białego. Nikt z kapituły nie zdradza powodów, wiem jednak, że IPN-owskie materiały, które dokumentują współpracę ojca Krąpca z SB, były znane przynajmniej niektórym członkom kapituły.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nie skorzystał z prerogatywy nadania Mieczysławowi Krąpcowi Orderu Orła Białego z własnej inicjatywy.

I tak zostanie. Niektórzy myślą, że konwencjonalne reguły i oceny ich nie obowiązują, a potem ze zdziwieniem zauważają, że to nie prawda. Że obowiązują choćby po śmierci.
Nikt z nas nie umie wychylić się przyszłość, a potem to, co kiedyś miało być zaledwie planem próbnym testem, opowieścią do uzupełnienia przypisami, okazuje się życiem. Innego nie ma i nie będzie. Nie da się go odwołać.
Fragment książki   źródło opisu: Wydawnictwo Czarne, 2014 źródło okładki: http://czarne.com.pl