Edmund Kizik – Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku: studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej

W nowożytnych Prusach Królewskich, prowincji charakteryzującej się w stosunku do reszty ziem Rzeczpospolitej odrębnościami o naturze ustrojowej i społeczno-gospodarczej, obok wzajemnie przenikających się środowisk luteran, katolików i kalwinistów mamy do czynienia z wyraźnie wyizolowaną, niewielką społecznością menonitów. Słabo reprezentowani w innych częściach nowożytnej Polski, mennonici stanowili nie tylko część mozaiki wyznaniowej Prus, ale również lokalnie istotny czynnik współkształtowania stosunków gospodarczych i społecznych prowincji.

[ze wstępu autora]   źródło opisu: opis autorski źródło okładki: zdjęcie autorskie