Edyta Manasterska-Wiącek – Dyfuzja i paradyfuzja w przekładach literatury dla dzieci

Materiał, który [autorka] poddaje opisowi, klasyfikacji i interpretacji,
jest wystarczająco obszerny i dobrany na tyle sensownie, że pozwala na
wydobycie zjawisk stanowiących dobry argument na rzecz wprowadzonego w
tej pracy pojęcia dyfuzji; sposób potraktowania tego materiału spełnia
także warunek profesjonalnego opisu translatologicznego (…).
Wprowadzone przez autorkę pojęcie dyfuzji wydaje mi się metaforą bardzo
atrakcyjną poznawczo, opisuje bowiem, wręcz unaocznia, pewne mechanizmy
tekstowe, które skuteczniej niż w przypadku funkcjonujących dotąd pojęć
uzmysławia przebieg procesów translatorskich (…).

Z recenzji prof. dr hab. Piotra Fasta
  źródło opisu: Matras źródło okładki: Matras