Emmanuel Levinas – O uciekaniu

Główna myśl eseju: potrzeba ucieczki, wyrwania się z obezwładniających kleszczy neutralnego, anonimowo ciążącego bycia – może mieć różne motywacje, inspiracje, źródła. Może odegrała tu swoją rolę panująca w tej epoce, wedle różnych świadectw przede wszystkim w literaturze, atmosfera „zmęczenia byciem”, tak charakterystyczna dla nadciągającej fali egzystencjalizmu. Może, jak sugeruje znakomity komentator Levinasa Jacques Rolland, źródłem ciążącego poczucia fatalizmu bycia było doznanie nieodwołalnego charakteru „żydowskości”, które odkrył nazistowski antysemityzm. […] A może wreszcie Levinas miał już wtedy niejasną wizję, która skrystalizowała się w słowa w późniejszych etapach jego myślenia, że ponad byciem w ludzkim życiu panuje dobroć, że to etyka jest metafizyką w znaczeniu „filozofii pierwszej” i że w celu przekroczenia bycia w stronę zachowań rygorystycznie etycznych należy przeformułować tradycyjny dyskurs filozoficzny.   źródło opisu: www.ifispan.waw.pl źródło okładki: www.ifispan.waw.pl