Erich Auerbach – Język literacki i jego odbiorcy w późnym antyku łacińskim i średniowieczu

Dzieło składa się z czterech rozbudowanych rozdziałów. Opisują one proces przejścia od literatury antyku do literatury średniowiecza, a zwłaszcza „istotę wczesnośredniowiecznego literaturoznawstwa”: okres zamknięty w obrębie lat 600-1100, kiedy to „nie było odbiorców literatury i powszechnie zrozumiałego języka literackiego”. Auerbach stara się uzmysłowić rangę tego kryzysu i sposób jego przezwyciężenia. Znajdziemy tu frapującą syntezę rozwoju wczesnośredniowiecznej prozy, obraz kształtowania się literatury chrześcijańskiej na Zachodzie i odrodzenia języka literatury klasycznej w Europie XII wieku. Wielki badacz pozornie kreśli tylko dzieje stylistyki dawnego piśmiennictwa, w rzeczywistości jednak próbuje – podobnie jak w Mimesis – kierując wzrok w przeszłość, przyjrzeć się narodzinom umierającej dziś kultury.   źródło opisu: Wydawnictwo Homini, 2006 źródło okładki: http://www.homini.com.pl/okladki/okladka201.jpg