Erich Ludendorff – Moje wojenne wspomnienia cz. II 1917 – 1918

Druga część wspomnień Ericha Ludendorffa obejmuje ponadroczny okres I wojny światowej – od sierpnia 1916 r. do końca 1917 r. Był to dla Niemiec czas trudny, ale pełen sukcesów. Na Zachodzie Alianci przeprowadzają mordercze ofensywy materiałowe i II Rzesza zaczyna odczuwać wyczerpanie wojenne. Jednak na innych frontach armia cesarska zwycięża kolejnych przeciwników. Ludendorff opisuje te wydarzenia z pozycji dyktatora wojskowego jakim się powoli staje, a sam język używany przez niego do opisu wydarzeń znajduje swoje odbicie również w spotworniałym, pełnym groźby, złości, represji i przemocy języku oryginału, którego w przekładzie oddać w pełni nie sposób.

Moje wojenne wspomnienia Ericha Ludendorffa uzupełnione zostały krótkim, arcyciekawym wstępem tłumacza (Marcin Wichrowski) oraz wyciągiem ze „Zbioru przepisów o wojnie pozycyjnej” z 10 sierpnia 1918 r. traktującym o obronie podczas działań pozycyjnych. Tekst wiodący wzbogacony jest o liczne zdjęcia i szkice.   źródło opisu: http://tetraerica.home.pl/pl/p/Moje-wojenne-wspomn…(?) źródło okładki: www.tetragon.com.pl