Eugeniusz Iwanicki – Klasztor dla ateistów

Zbór utworów z pogranicza aforyzmu i zwięzłej, dialogowo-sytuacyjnej prozy poetyckiej, w którym autor dzieli się spostrzeżeniami dotyczącymi spraw szeroko rozumianych wartości, zarówno uniwersalnych, jak i partykularnych, etycznych, estetycznych, i pragmatycznych, napiętnuje w sposób niementorski przewrotności natury ludzkiej, wykpiwa grzechy i grzeszki związane z postawami ludzi, przyjmowany mi przez nich na co dzień i od święta. Jest w nich miejsce zarówno na dowcip przemieszany z pogodnym humorem, jak i na chwilę refleksyjnej zadumy czy złośliwe uogólnienie.   źródło opisu: Wydawnictwo Łódzkie, 1984 źródło okładki: zdjęcie autorskie