Eugeniusz Kamburowski – Sny o Pakaranach

Słyszeliście o pakaranach? To bardzo rzadkie gryzonie żyjące w Ameryce Południowej. A czy słyszeliście o pakaranach, które naciągają turystów, rozważają problemy egzystencjalne, wystawiają „Hamleta” i same siebie nadają przesyłką bagażową na lotnisku? Jeśli nie, przeczytajcie „Sny o pakaranach” – błyskotliwe opowiastki, w których filozofia splata się z poczuciem humoru.

„Gdy przemyślał swój błąd, spojrzał Viracocha w oblicze Słońca, Księżyca oraz gwiazd i wziął ponownie glinę w swe cudowne ręce. Wszystko, co wychodziło teraz spod jego palców, było udane. I ryby, i ptaki, i myszy polne, i pazurnice. Pokrzepiony sukcesem, zapragnął stworzyć istotę idealną, jemu samemu podobną. Wszelako było to zadanie niełatwe. Stworzył Viracocha wydrę – i ona mu się podobała, lecz za bardzo była frywolna i niestała w zamierzeniach, stworzył szczura – on też był piękny, lecz miał złe maniery i uwielbiał wałęsać się po kanałach, stworzył kapibarę – kapibara była niczego sobie, ale trochę za duża i zbyt wielu było amatorów na jej mięso. Uczynił jeszcze Viracocha pijawkę, lwa salonowego i francuskiego pieska i rad był z nich wszystkich, ale to nie były jeszcze stworzenia, których pragnął najbardziej.
I spojrzał kolejny raz w niebo, i doznał olśnienia. A jakże, istota doskonała musi być jak ono – czarna z białymi plamami.”   źródło opisu: http://wfw.com.pl/ksiegarnia/ksiazka/835%20-%20Sny%20o%20pakaranach źródło okładki: http://wfw.com.pl/ksiegarnia/ksiazka/835%20-%20Sny%20o%20pakaranach