Ewa Ihnatowicz – Proza Kraszewskiego. Codzienność

Książka dotyczy powieści i opowiadań współczesnych Kraszewskiego. Pojęciem tym objęte zostały również powieści z chronologicznego pogranicza, które pisarz nazywał „niedawną przeszłością”, tzn. w czasów stanisławowskich. Twórczość Kraszewskiego traktowana jest jako jeden z ważniejszych kluczy do polskiej (w związkach z europejską) literatury dziewiętnastowiecznej. Wybór (przez pisarzy) codzienności jako materii większości utworów tego okresu zwykło się słusznie łączyć z ogólnym rozwojem realizmu dziewiętnastowiecznego, zarówno europejskiego, jak i przed- i popowstaniowego polskiego; zarówno z rozwojem realistycznej prozy obyczajowej, jak z rozwojem gatunków literatury popularnej, jak wreszcie z rozwojem literackich i około literackich gatunków prasowych oraz gatunków literatury dokumentu osobistego. Codzienność (pozaliteracka i przedstawiona) stanowi styk tego, co prywatne i społeczne – to skutek dziewiętnastowiecznej emancypacji psychologii i socjologii.   źródło opisu: UW, 2011 źródło okładki: http://www2.polon.uw.edu.pl/wyd/print.php?id=262