Ewa Łubieniewska – Czysta forma i bebechy

Freudysta?
Preegzystencjalista?
Wizjoner nowego teatru?
Teoretyk niescenicznej koncepcji czystej formy?
Podobno jeden z reżyserów radził aktorom, aby zamiast się wikłać w tłumaczenie powyższych zawiłości od razu walili w pysk nazbyt dociekliwego delikwenta…
Nic lepiej nie uzmysławia Tajemnicy Istnienia niż doznanie bezpośrednie, więc może Witkacy przyjąłby z aprobatą ów gest solidarności artystycznej, że jednak „intelektualnym lafiryndom” taka odpowiedź nie wystarcza, w książce Czysta Forma i bebechy próbuję przyjrzeć się raz jeszcze dramatopisarskim paradoksom Witkiewiczowskiej „jedności w wielości”.