Ewa Piasecka – „Dolina mroku”. Groza i niesamowitość w prozie polskiej lat 1890-1918

Praca próbuje skatalogować i scharakteryzować najpopularniejsze motywy występujące w polskiej literaturze grozy przełomu wieków. Zawiera informacje na temat motywów czerpanych z fantastyki tradycyjnej(duchy, wampiry, demony), psychopatologii i różnych nurtów wiedzy okultystycznej. Posługując się przystępnym językiem omawia utwory często niesłusznie zapomniane i niedoceniane, odnosząc się zarówno do literatur obcych, jak i bogatej ikonografii okresu. Praca może być interesująca zarówno dla literaturoznawców, jak i dla folklorystów, dla pracowników naukowych i studentów, dla wszystkich wielbicieli literatury fantastycznej.   źródło opisu: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2006 źródło okładki: http://www.wydawnictwo.uni.opole.pl