Gabriele Crepaldi – Impresjoniści

Gdy w 1874 roku grupa młodych artystów, połączona wspólnym pragnieniem zerwania z tradycją akademicką i malowania w plenerze scen ze współczesnego życia, po raz pierwszy wystawiła swe dzieła u paryskiego fotografa Nadara, tylko niewielu zdawało sobie sprawę z rewolucyjnego charakteru ich sztuki. w ciągu kilku dziesięcioleci obrazy impresjonistów zyskały jednak ogromną popularność i stały się źródłem inspiracji dla następnych pokoleń malarzy. Książka ta ukazuje historię ruchu od pełnych trudności początków w Paryżu w latach 60. XIX w. do czasów uzyskania popularności i uznania w latach 20. XX w. Opowiada o losach takich prekursorów jak Edouard Manet, który potrafił odejść od dziewiętnastowiecznej tradycji malarskiej, i o najbardziej uwielbianych artystach, takich jak Claude Monet czy Auguste Renoir. Wśród twórców związanych z ruchem były postacie tak ekscentryczne, jak Vincent van Gogh czy Paul Gauguin, których sztuka nie daje się podporządkować sztywnym schematom, oraz malarze obdarzeni wyjątkowym talentem, jak Mary Cassat czy James Whistler.
Jednocześnie praca ta zawiera szczegółową analizę zmian stylistycznych w twórczości poszczególnych artystów i przegląd tematów z ówczesnego życia, które z niezwykłą energią wdarły się na płótna. Omawia również historyczne wydarzenia, wywierające wpływ na życie i twórczość impresjonistów. Przedstawia też reakcje krytyki i publiczności na wystawiane przez nich obrazy, początkowo reakcje sarkastyczne, potem zaś entuzjastyczne, oraz stopniowe zainteresowanie ich dziełami marszandów i kolekcjonerów, takich jak Paul Durand-Ruel czy Ambroise Vollard, którzy odegrali niebagatelną rolę w kształtowaniu gustów odbiorców sztuki,
Książkę zamykają: słownik biograficzny, zawierający życiorysy wszystkich artystów biorących udział w wystawach impresjonistów, bibliografia oraz indeksy.   źródło opisu: Wydawnictwo Arkady, 2003