Günter Grass – Z dziennika ślimaka

Jest to książka o wyrazistym wątku autobiograficznym. Autor – pod koniec lat ’60 mocno zaangażowany w działalność polityczną, występujący w kampanii wyborczej na rzecz zachodnioniemieckiej socjaldemokracji i późniejszego kanclerza Willy Brandta – objaśnia w książce powody i cele swej obywatelskiej aktywności, dzieli się refleksjami, przywołuje na świadków Albrechta Dürera, Artura Schopenhauera i Augusta Bebla. Pisarz wskazuje najwłaściwszą jego zdaniem drogę życiową: drogę stopniowej przemiany. Wybiera ślimaka na symbol niespiesznego, dalekiego gwałtownym zrywom, ale rozważnego i wytrwałego dążenia do celu. W głoszeniu ślimaczej filozofii wspomaga autora fikcyjna postać gdańskiego profesora gimnazjalnego Hermanna Otta, nazywanego Wątpiszem, który na Kaszubach przez pięć lat ukrywał się przed hitlerowcami. Teraźniejszość bowiem – jak to często bywa u Grassa – powiązana jest silnie z przeszłością, z latami hitleryzmu i z tragedią skazanej na zagładę żydowskiej społeczności Gdańska.   źródło opisu: http://dedalus.pl/p/2/5783/z-dziennika-slimaka-gun…(?) źródło okładki: http://dedalus.pl/p/2/5783/z-dziennika-slimaka-gun…»