Gustaw Morcinek – Zabłąkane ptaki

„Należę do pokolenia, które ze Śląskiem spotkało się za pośrednictwem Gustawa Morcinka. Jego książki były mym pierwszym przewodnikiem po Śląsku i jego problematyce społecznej i narodowościowej. Byłem pod ich wrażeniem, choć świat mojej generacji nie znał tak wielu dobrych ludzi, ale uczył się wtedy szacunku i wiary w tych, którzy byli bohaterami jego powieści i nowel- w proletariat wielkoprzemysłowy, w klasę robotniczą (…). Wiele mieliśmy pisarzowi do zarzucenia i wiele mieliśmy dla niego uznania. Potem- po ważnych przemianach w naszym życiu wewnętrznym- zaczęliśmy jego pisarstwo rozumieć lepiej i dokładniej pojmować cześć i szacunek, z jakim jego książki spotykają się na ziemi, z której wyszedł i w której spoczywa”. (Witold Nawrocki, „O pisarstwie Gustawa Morcinka”)   źródło opisu: Iskry- Warszawa- 1974