Hanna Wosz-Tatara – Jak interpretować rysunki dziecka?

Analizę rysunku dziecka od lat prowadzili lekarze psychiatrzy, psycholodzy lub terapeuci. To właśnie oni posiadają wiedzę na ten temat. Książka ta umożliwi rodzicowi / nauczycielowi głębsze poznanie swojego dziecka lub ucznia i nie wymaga wiedzy medycznej ani psychologicznej w tym zakresie. Pamiętać należy o jednej ważnej rzeczy – jeśli dziecko ma poważne problemy, to własna interpretacja rysunków dziecka nie zastąpi wizyty i konsultacji z psychologiem lub psychiatrą, gdyż ta może się okazać niezbędna.

Książka jest poświęcona tematyce dzieci, jedynie rozdział o mandalach dotyczy wszystkich dzieci, młodzieży i dorosłych. W sposób bardzo prosty i zrozumiały przedstawiam propozycje tematyki rysunków, które mogą być wykorzystane przez rodziców, którym nie jest obojętne ich dziecko i relacje rodzinne są dla nich ważne, oraz dla nauczycieli, którzy chcieliby bardziej poznać własnych wychowanków. Książka zawiera interpretację kilkudziesięciu rysunków dzieci, wraz z omówieniem typowych relacji pomiędzy rysunkiem a stanem psychologicznym dziecka.

Wiele razy słyszymy, jak dorośli mówią, że nie rozumieją własnego dziecka, dlaczego właśnie tak się zachowuje. Nie wiedzą dlaczego tak się dzieje, nie potrafią dotrzeć do niego, pomóc mu. Mimo, że każdy z nas był kiedyś dzieckiem, dla nas dorosłych świat dziecka jest nieraz zagadką. Szukamy pomocy u pedagogów, psychologów, terapeutów i innych specjalistów. Podobne problemy mają nauczyciele, którzy chcieliby wiedzieć, dlaczego ich wychowanek właśnie tak się zachowuje; zastanawiają się jak dotrzeć do ucznia, bo chcieliby zrozumieć powód jego zachowania.

Wiemy doskonale, że już dziecko 7 letnie kontroluje to, co mówi; wie, o czym mówić i ile powiedzieć. Dorośli mówią tylko to, co chcą by inni usłyszeli. Tak więc prawdy szukać należy, gdzie indziej. Nie tylko dzieci, ale i dorośli wolą swoje myśli, pragnienia i lęki ukazać w inny sposób. Dziecko robi to nieświadomie w rysunku, dorosły robi to mniej lub bardziej świadomie w twórczości, dlatego wielu dorosłych lubi pisać, śpiewać, malować, gra, zajmują się sportem lub robią całkiem coś innego by się zrelaksować. A gdy nie mają na to czasu i nie potrafią się zrelaksować, swoje frustracje wyrażają w zachowaniu i mowie, przez co często ranią swoich najbliższych.

Autorka książki – Hanna Wosz Tatara – jest plastykiem i nauczycielem plastyki z wieloletnim stażem i głębokim zainteresowaniem psychologią. Przykładowe tytuły jej prac dyplomowych to Rozwój psychofizyczny dziecka w wieku od 3 do 6 lat na podstawie rysunku, Rodzina w rysunkach dziecka w wieku 6 i 7 lat.

Słowo od Autorki

Obecnie w szkole, w której pracuję przeprowadziłam testy pt: „Moja rodzina” „Zaczarowana rodzina” „Dom” „Zaczarowany dom” „Drzewo”. Zebrałam rysunki wszystkich uczniów szkoły (wiek badanych dzieci obejmuje od 7 do 11 lat). Po dokonaniu analizy prac uczniów dokonałam prezentacji i zapoznałam pozostałych nauczycieli szkoły, w której pracuję w tematykę rysunku dziecka. Informacje na ten temat bardzo zaintrygowały radę pedagogiczną i dyrekcję. Uważam że wiedza na temat rysunku dziecka jest bardzo ważna w zawodzie nauczyciela i pedagoga szkolnego. Dzięki umiejętności „czytania symboliki” rysunku dziecka, dorosły jest bardziej świadomy tego co przeżywa dziecko, zwłaszcza, że o złych lub przykrych sprawach dziecko nie mówi wiele lub nie chce mówić. Rodzice, którzy chcą świadomie wychowywać własne dziecko i interesuje ich co ono czuje i myśli, powinni przeczytać tą książkę. Nauczyciel-wychowawca, który chciałby więcej wiedzieć, jakie są relacje domowe dziecka z członkami rodziny i co powoduje zaistniałe problemy powinien również przeczytać tą książkę.

Interesuje mnie także tematyka mandali, które również wdrożyłam w program nauczania. Jestem w trakcie realizacji własnego programu autorskiego, który ma na celu wdrożyć elementy mappingu i arteterapii na lekcjach plastyki w szkole podstawowej. W książce również opisałam jak należy tworzyć mandale, po co się je tworzy i jakie informacje zawarte są w kolorach, kształtach oraz liczbach, które pełnią również ważną rolę w psychoanalizie.