Henryk Grynberg – Z Księgi Rodzaju

Utwory te, pisane w ostatnich czterech dekadach ubiegłego wieku w kraju i na uchodźstwie, wybrałem ze zbiorów: „Święto kamieni” (Warszawa 1964), „Antynostalgia” (Londyn 1971), „Wiersze z Ameryki” (Londyn 1980), „Wśród nieobecnych” Londyn 1983), „Pomnik nad Potomakiem” (Londyn 1989, Warszawa 1993) i „Rysuję w pamięci” (Poznań 1995) oraz spośród nowszych, publikowanych dotąd tylko w czasopismach.
W przeciwieństwie do prozy, moja poezja jest ponadżydowska. Wyraża ona między innymi przekonanie, że choć materia ożywiona może istnieć także gdzie indziej, to jednak życie świadome, a tym bardziej inteligentne, jest wynaturzeniem wyjątkowym, ziemskim. Co w konsekwencji prowadzi z powrotem do mitu wyjściowego z jego podstawowym przesłaniem, że mieliśmy pozostać w Ogrodzie – jako jedna z roślin (Henryk Grynberg).   źródło opisu: Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, 2000